Maak kennis met Simon Tump

Bij toeval kwam Simon Tump terecht bij Natuurbegraafplaats Geestmerloo. “Ik was autoverkoper en kreeg wegens een reorganisatie ontslag. Op mijn 61ste nota bene.  Nog dezelfde dag belde Alexander van der Pijl, één van de eigenaren van Natuurbegraafplaats Geestmerloo: of ik zin had te komen praten. Het moest zo zijn.”

Bijzondere uitdaging

Het idee om als relatiebeheerder met een nieuw team zoiets moois als een natuurbegraafplaats op te starten, leek hem een prachtige uitdaging. “Bovendien heb ik al een hele loopbaan in de hospitality en verkoop achter de rug. Ik heb altijd al met en voor mensen gewerkt. Alleen niet in de uitvaartbranche.”

Was dat erg wennen? 

Simon: “Het overtreft echt mijn stoutste verwachtingen. Alleen de natuur al, het wordt zo mooi. En ook als team zijn we erg naar elkaar toe gegroeid. Natuurlijk maak je hier verdriet mee, maar daar iets in kunnen betekenen, geeft me een heel waardevol gevoel.” Ook heeft Simon zichzelf een stukje beter leren kennen, vertelt hij. “Hiervoor ging ik veel meer overal met een gestrekt been in. Hier heb ik geleerd meer beschouwend te zijn en minder te oordelen. Heel bijzonder dat ik dát op mijn 62ste nog in een nieuw vak kan leren.” 

De scepter in de keuken

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan: naast dat Simon op de natuurbegraafplaats geïnteresseerden rondleidt, zwaait hij inmiddels ook de scepter in de keuken. “Ik regel het hapje en drankje voor het samenzijn na afloop. Dat sluit helemaal aan, want ooit was ik namelijk kok. ”Levensgenieter Simon laat zich privé dan ook in enkele woorden vangen: koken, vissen, camper en gezin.