Maak kennis met Jacco

Jacco de Kroon is locatiebeheerder op Geestmerloo. Sinds zijn jeugd is hij al geïnteresseerd in alles rondom begraven. Hoe alles nu op zijn plek valt voor hem, leest u in dit interview.

Typeer eens het jongetje dat je vroeger op de kleuterschool was.

Dominee of boer wilde ik vroeger worden. Op de kleuterschool was het fietsenhok de stal en waren de kinderen uit mijn klas de koeien, ik zorgde dan voor ze. Als de juf even weg moest uit de klas dan paste ik op. Op een keer kwam  de juf de klas binnen nadat ze me had gevraagd op te letten: klas leeg. Ze hoorde stemmen op het toilet en daar zat ik, op de pot met de hele klas er omheen. Verantwoordelijkheidsgevoel staat in de top 5 van mijn kernwaarden. Affiniteit met kruisje, boompje, beestje. De kleuterschool lag naast de algemene begraafplaats van Enkhuizen. Als er een uitvaart was dan stak ik steevast mijn vinger op of ik naar de wc mocht en ik ging dan op mijn tenen staan om door het raam te kijken hoe dat allemaal ging. Mijn affiniteit voor begraafplaatsen is altijd gebleven.

Wat ben je na het doorlopen van de lagere school en je vervolgopleidingen gaan doen?

Na de Rijks Middelbare Tuinbouwschool heb ik een studie aan de open universiteit met werken in het tuincentrum van mijn buurman gecombineerd. Ik had oog voor allerlei zaken daar en voor ik het wist was ik daar vennoot. Ik trouwde met Regina en we kregen 3 kinderen, Jorim, Ruben en Romy. Nadat we met het tuincentrum waren verhuisd naar een nieuwe en veel grotere locatie kwam er een koper en heb ik mijn bedrijf met alle medewerkers overgedragen aan Ranzijn. Mijn vrouw gaf mij op  voor 10 golflessen, dit was een goede zet. Het zaadje was geplant voor de ontwikkeling van een golfbaan in Winkel, bij Schagen. Natuur sprak me erg aan, medewerkers boeiden me en vooral de talenten die ik bij ze zag nog voordat ze het zelf in de gaten hadden. Het spel golf is ook interessant, je speelt het tegen jezelf. Het komt met golfen. Pieken en dalen. Net zoals het leven. In 2010 heb ik mijn aandelen overgedragen en heb ik teruggekeken welke aspecten van mijn werk me nu echt energie gaven. Daar was één antwoord op: mensen. Ik ben toen gaan leren voor coach en counselor. In 2011 startte mijn coach en counselpraktijk: Denkwijs.

Op een moment heb je dus de switch gemaakt naar de uitvaartbranche, hoe ontstond dat?

Mensen die me dierbaar zijn en dicht bij me staan gaven al een hele poos aan dat het niet de vraag was óf maar wanneer ik de stap zou maken naar deze branche. Voor mijn idee wilde ik nog wat meer levenservaring opdoen.  Ik heb voor een participatiebedrijf in Zaanstad een maatschappelijke onderneming mee mogen opzetten: Wortels & Co. Mensen die tijdelijk aan de kant staan kansen bieden en helpen in hun kracht te komen. Dit alles voor een grote gemeentelijke organisatie, en dat als ondernemer. Uitdagend hoor, vooral de balans tussen binnen de lijntjes kleuren en weten wanneer je er iets bij mag tekenen zodat het totaal toch een ander beeld krijgt. Ik kreeg te horen dat er een kans  ontstond bij gemeente Drechterland, Enkhuizen en Stede Broec om beheerder te worden van de acht algemene begraafplaatsen. Ik kwam ver maar werd het niet en dat was achteraf denk ik precies zoals het mocht zijn. Via via hoorde ik over de ontwikkeling van een natuurbegraafplaats in Koedijk. Ik legde een connectie via LinkedIn  met Alexander van der Pijl en zo ben ik hier terecht gekomen.

Wat maakt voor jou je job als locatiemanager zo bijzonder?

Het mooie vind ik dat echt alles wat ik tot dusver mocht doen, heb meegemaakt en mocht leren, helemaal en allemaal samenkomt in deze baan. Groen, natuur, coaching, aanleg en afscheid. Letterlijk doorleven. Het past gewoon als een maatkostuum. We creëren met elkaar natuur voor altijd en mijn hart gaat sneller kloppen van het maatwerk wat we bieden om een afscheid zo goed mogelijk te laten passen bij wie iemand is, was en zal zijn. De natuurbegraafplaats, de speeltuin en ook het Bos der Omarming zijn prachtig aangelegd en hebben een goede energie. Dat geldt ook voor het ontvangsthuis en de ceremonieruimte. Onze mensen maken dit alleen nog maar beter. Wij willen graag dat mensen zich hier thuis voelen, daar dragen wij als team natuurlijk aan bij. We doen allemaal een stap harder als het nodig is en als iemand iets laten vallen dan rapen we dat met elkaar op. We verstaan elkaar en dat is volgens mij te merken.

Waar ben je het meest trots op?

Trots is een prachtig woord als je het nederig gebruikt. Ik ben trots op mijn doorzettingsvermogen, mijn inlevingsvermogen en mijn natuurlijk leiderschap. Ik heb onbewust eigenlijk altijd wel mijn stip op de horizon gezet om ooit in uitvaartland te belanden. En dat is gelukt. Het voelt als een prachtige en bijzondere bedding. Verder ben ik heel dankbaar voor de mooie mensen om me heen,  ik ben trots op mijn gezin. We hebben een fantastisch mooi Geestmerloo team. Er zijn dagen dat we echt met elkaar mogen aanpoten om de mensen, die om welke reden dan ook bij ons zijn, een bijzonder moment te geven. Als ik dan iedereen in zijn of haar element zie, dan kan ik echt een sprongetje maken van geluk! Dat voelt als thuiskomen.