Lazy sunday

Zomaar een zondagmiddag op een natuurbegraafplaats… Dat klinkt verstild. 

Even een rustige wandeling op een serene plek net buiten de stadse drukte van Alkmaar. Velen doen dat en ieder met zijn eigen doel. De één komt puur recreatief, even wandelen met de kinderen. De ander komt een geliefde bezoeken die aan onze grond is toevertrouwd en die zo gemist wordt. Een wandeling door het gebied voelt dan even heel dichtbij. Het is troostend. Er zijn ook mensen die uit nieuwsgierigheid komen: eens even kijken wat dat nou inhoudt, zo’n natuurbegraafplaats. Hoe ziet het eruit? Wat kan je verwachten?

Een begrafenis hebben we nooit op zondag, maar bezoekers des te meer. Vaak zijn ze verbaasd dat we open zijn, gluren eerst wat door de ramen van ons ontvangsthuis of de ceremonieruimte en stappen dan schuchter kijkend binnen. Om vervolgens steeds enthousiaster te worden van de prachtige, warme ruimtes en ons de meest uiteenlopende vragen stellen. De expositie van wades en opbaarplanken trekt ook veel bekijks.

Als je bij Geestmerloo werkt, is de zondag zeker niet ‘lazy’. We groeten nabestaanden en vragen hoe het met ze gaat. We rijden rond in onze golfkar, om te kijken of alles er nog piekfijn bij ligt. We schenken koffie aan mensen die even uitblazen op de bankjes in het zonnetje. We laten het terrein zien, beantwoorden vragen en als het kan, reserveren we een plek met iemand. Af en toe reiken we een gegraveerde boomschijf uit aan een familie die deze komt plaatsen. En zomaar ineens kan de telefoon gaan en wil iemand een afspraak. Of wordt er een begrafenis gemeld.

Aan het einde van de middag wordt het weer rustiger. De parkeerplaats raakt steeds leger. Mensen keren uitgewaaid in de buitenlucht en de fijne natuur weer huiswaarts. 

De verstilling keert terug, het gebied is weer van zichzelf.. 

En wij? Wij houden zo van dit werk.

Caroline en Maureen