In memoriam – Kees Schravemade

Herinnert u zich de column van Kees nog? Of het stukje dat ik over hem schreef? Dat er altijd wel een lichtpuntje te vinden is?

Kees is niet meer. Hij heeft zijn laatste plekje op deze aarde ingenomen. Hij is weer herenigd met zijn lieve vrouw Bea op onze natuurbegraafplaats. Kees schreef ons een laatste brief die ik graag met u wil delen. Dank voor alles lieve Kees! We gaan je missen.

Caroline

“Hallo lieve mensen,

Enige tijd geleden zei iemand tegen mij: “Jij schrijft zo af en toe een stukje voor de site van Geestmerloo, maar hoe mooi zou het zijn als er een stukje zou verschijnen van jouw hand als jij al overleden bent?”. Dat gaf reden tot overdenken. Kon ik dat wel, over het einde heen iets schrijven? Als jullie dit lezen, blijkt dat het dus gelukt is.

Achteruit kijken, dat is moeilijk. Hoe heb je het gedaan in de tijd dat je er was? Voor mijzelf heb ik het wel redelijk gedaan. 

De laatste paar jaar waren het moeilijkst. Eerst het overlijden van mijn vrouw, waarvoor een prachtige uitvaart was geregeld. Ondanks mijn verdriet kijk ik daarop met trots terug.

De afgelopen twee jaar heb ik ervaren hoe de mensen van Geestmerloo, geen enkele uitgezonderd, met je meedenken, naar je luisteren en ondersteunen. Ik, en met mij meerdere vaste bezoekers en wandelaars, hebben hier vrienden gevonden. De warmte die ik hier heb ondervonden, neem ik mee.

Op dit moment ben ik er zelf dus ook niet meer. Ik heb mijn plekje hier op Geestmerloo ingenomen. Ik lig nu bij mijn vrouw op onze zorgvuldig uitgezochte plek. Vlak bij het water met zicht op de duinen en in het zicht van het Bos der Omarming. Wij zijn onder de hoede van Geestmerloo gesteld. Ik heb er alle vertrouwen in dat ze hier goed op ons zullen passen.

Mijn ervaringen hier op Geestmerloo zijn boven verwachting. Ondanks dat het eigenlijk een droevige plaats is, is het als alles in bloei staat, echt heel mooi. Ik zei weleens: “het is hier mooi van lelijkheid”. Vooral de blauwpaarse gloed van de distels en de wilde margrieten zijn prachtig.

Een wandeling over het hele park geeft zoveel voldoening en rust, dat is bijna niet te beschrijven. Over de heuvel met bovenop een mooi uitzicht over het geheel is heel fascinerend. Het zicht op het lage plateau, de twee eilanden en het water, waarna de blik uiteindelijk blijft hangen bij het Bos der Omarming.  Helaas kan ik er niet meer lijfelijk van genieten, maar ik heb het allemaal in mijn gedachten meegenomen.

Lieve lezers en alle medewerkers van Geestmerloo, ik wens jullie allemaal heel veel geluk en een goede gezondheid, voor nu en in de toekomst.

Groetjes, Kees”