Held op sokken

Precies op haar plekje heeft een haas een holletje gegraven. Natuurlijk, want Rianne hield van dieren. Ze hield van mensen ook trouwens, stond voor iedereen klaar met haar creatieve, eigentijdse en kleurrijke zijn. Ze wist het mooiste te halen uit elk levend wezen en gaf al haar liefde graag weg. Rianne gunde het iedereen zichzelf te zijn, wie je ook bent wat je ook denkt, voelt, leeft of waar je ook in geloofd. Be yourself. 

Rianne balanceerde op de grens van de tijd, de liefde die ze gaf aan een ander kon ze niet aan zichzelf geven. De talenten die ze had kon ze zelf niet zien. Ze vond zichzelf een held op sokken. Mijn oog viel tijdens Rianne’s flower power rainbow afscheid op de kleurrijke sokken van haar vriendinnen die, getroost door elkaar, met armen om elkaar heen, voor de laatste keer gedag kwamen zeggen. Voor iedereen die jou hebben gekend, Rianne was jij een held, een held op sokken, blote voeten, schoenen of whatever. Gewoon een held. Omdat jij, gewoon jij was. Iedereen om je heen houdt van jou, zelfs de haas die een holletje bij je graaft omdat ie graag bij je wil zijn. Natuurlijk!

Jacco