Columns
De gasten van rouw in je herberg
Het ongeloof van het eerste bericht. Nee, het kan niet zo zijn, het is verzonnen. Je doet net alsof het er Lees verder
Fix you
Ze wacht op me bij het treinstation. Ik heb haar gesproken maar nog nooit gezien. En toch weet ik, zij is het: Brenda, begin 50, blond haar en een opvallende donkere bril. Vandaag haal ik haar op. Ze draagt een last met zich mee die niet te dragen valt...
Lees verder
De volumeknop van rouw
Hoe het met haar gaat, een paar maanden na het overlijden van haar moeder? Tja.. ups en downs, dat is wel zo’n beetje de beste beschrijving...
Lees verder
In memoriam – Kees Schravemade
Een laatste brief van Kees.
Lees verder
Een heel bijzonder moment
Een heel bijzonder moment, beschreven door Kees en Gon van Heeringen.
Lees verder
Snoeien is groeien
Snoeien is groeien. Als afscheid je huis bezoekt, in welke vorm dan ook, kan dat een overweldigende leegte met zich meebrengen. De zon schijnt uitbundig en de bloemen bloeien hun felste kleuren, maar alles voelt grauw en koud. De toekomst onbestendig en oneindig vlak… Maureen schreef er een column over.
Lees verder
Het waait wel over
Het gebeurt heel vaak dat het regent dat het giet en als we dan naar buiten gaan om een geliefde toe te vertrouwen aan moeder aarde, wordt het opeens droog. Het kan haast geen toeval zijn zou ik zeggen...
Lees verder
Bankzitter
Het zal de mensen die regelmatig een rondje bij ons lopen vast opgevallen zijn. Er zijn op diverse plekken bankjes bijgekomen. Ze zijn met aandacht neergezet op plekjes die de bankzitters iets bijzonders laten zien.
Lees verder
Maurice
Over liefde, rouw en humor. Over hoe Maurice zijn afscheid wilde op 5 december en zijn urn op Blue Monday begraven werd.
Lees verder