Bankzitter

Het zal de mensen die regelmatig een rondje bij ons lopen vast opgevallen zijn. Er zijn op diverse plekken bankjes bijgekomen. Ze zijn met aandacht neergezet op plekjes die de bankzitters iets bijzonders laten zien. Zitten op zo’n boombank is eigenlijk best bijzonder. Je zit op schoot van een stukje natuur dat misschien wel 70 jaar heeft geleefd. De jaarringen zijn vaak op de kopse kanten nog zichtbaar. Het zijn banken met een verleden, een verhaal. Banken die voorheen storm en regen weerstonden, waar elk jaargetijde de verschillende kleuren blaadjes aan groeiden en die net zo makkelijk na een herfstbriesje weer loslieten. Het zijn banken van bomen en daarmee bomen van banken. Robuust en toch zacht. Groot ondersteund door twee kleintjes. Twee kleintjes die ook onderdeel uitmaakten van dezelfde stamboom. Deze banken, die ooit bomen waren, stonden ooit op de eerste natuurbegraafplaats van Van Waarde in Eext. Ze maakten plaats om de naaste bomen meer licht en ruimte te geven, om uiteindelijk hier bij ons te mogen rusten.

Het is daarom ook heel gewoon dat wij mensen zo af en toe ook eens uitrusten, juist op deze boombanken met hun verhaal. We noemen ze bankzitters. Letterlijk en soms ook figuurlijk. Als mensen hier een geliefde te rusten hebben gelegd dan voelt het vaak ook alsof alles doorgaat binnen de lijnen. En zij aan de zijlijn in de dug out zitten. Wist u dat dit Engelse woord komt van to dig, wat graven of uitgraven betekent?

Vroeger waren dit gaten in de grond, die als tijdelijke schuilplaats konden fungeren voor mensen en dieren in gevaar. Ik hoop van harte dat als u weer eens langs een van onze  boombanken loopt, u voor uzelf nog eens terugdenkt aan de stamboom. En mocht er nu toevallig ook nog iemand op zitten dan zou u eens kunnen polsen of voor die persoon deze bank misschien als dug out dient. Het balletje kan dan zomaar eens aan het rollen gaan…  

Jacco